In deze reeks blikt Jonathan Wilson terug op de beste wedstrijden die de Champions League ons deze eeuw al gegeven heeft. Tot hiertoe is Pep Guardiola een beetje de rode draad geweest in deze reeks en dat is deze keer, voor het Nr. 2, niet anders. Al lig de focus deze keer op zijn tegenstander: Mourinho die naar Camp Nou terugkeert.

Nr. 2 terugmatch halve finale 2010
FC Barcelona 1-0 Inter Milaan

Als één wedstrijd in de afgelopen 20 jaar echt alles zegt, dan is het deze wel. Pep Guardiola vs Jose Mourinho, balbezit vs pragmatisme: een ondertussen legendarische ontmoeting tussen licht en donker, een avond vol vuur waarin spanning en drama elkaar afwisselden.

Na Barça’s overwinning in de Champions League-finale van de 2009 en na nog maar eens een seizoen waarin ze in eigen land domineerden, leek de kans groot dat zij de eerste club sinds Milan (1990) zouden worden om de titel voor een tweede jaar op rij te winnen. Dat was echter zonder de uitbarsting van de Eyjafjallajokull gerekend. De IJslandse vulkaan spuwde een aswolk over Europa die vliegtuigreizen voor twee cruciale dagen onmogelijk maakte. Barcelona zag zich dus genoodzaakt om voor de heenmatch met de bus naar Milaan af te zakken.

Barça had ondertussen de reputatie om uitwedstrijden van de Champions League te verliezen en stond ook nog eens tegenover een Inter dat supergedisciplineerd stond te spelen. Misschien hadden Mourinho’s mannen daardoor kunnen winnen van de Spanjaarden, maar feit is dat de 16 uur durende busreis niet had geholpen. De uitslag in de heenwedstrijd werd een verdiende 3-1 overwinning van Inter. 

Dat deed druk natuurlijk stijgen bij Barça en Mourinho deed daar in zijn typische stijl nog een schepje bovenop: "We weten dat deze Barça-spelers zich gemakkelijk tegen de grond laten vallen," zei hij langs zijn neus weg. Dat was natuurlijk enerzijds gericht aan de Belg, Frank De Bleeckere, die de terugwedstrijd zou fluiten, maar anderzijds ook een sneer aan het adres van de Spanjaarden. Wat hij insinueerde? Dat Barça helemaal niet mooi of goed voetbalde, maar zijn successen aan komedie en manipulatie te danken hadden. Kortom, hij beschuldigde ze van hypocrisie. En… Tegen het einde van de wedstrijd had hij gelijk over hen gekregen.

Aanvankelijk wilde Mourinho hetzelfde team opstellen als van de heenmatch, maar door een blessure van Goran Pandev moest hij wijzigingen doen. Op de avond slaagde zijn team erin om de druk van Barça goed op te vangen, tot Thiago Motta na 27 minuten van het veld werd weggestuurd. Dit had hij te danken aan een schaamtelijke Schwalbe van Sergio Busquets. Toegegeven, Motta had, die dan al geboekt was, had zijn hand in het gezicht van de middenvelder gegooid. Maar een rode kaart was wellicht niet geheel rechtvaardig.

Op de zijlijn sprak de grijns van Mourinho boekdelen. "Kan het nog flagranter dan dit?" leek die te zeggen. Op het veld speelde zijn team met des te meer vuur, Samuel Eto'o als behulpzame full-back, Diego Milito als middenvelder. Hun inzet en inspanning waren haast bovennatuurlijk. En hoewel Inter misschien maar 19 procent balbezit had, bleven de spelers fit en maakten ze het Barça moeilijk om kansen te creëren.

Uiteindelijk brak Pique in de laatste zes minuten los en kon hij naar voor gaan. Nog één doelpunt en Barcelona zou misschien toch wel eens kunnen doorstoten. Een minuut in blessuretijd knalde Bojan de bal in de winkelhaak. De Bleeckere floot echter een handsbal van Yaya Toure. Hoe opzettelijk het was, of hij uit de weg had kunnen gaan, daar valt over te discussiëren.

Inter verloor de wedstrijd misschien wel met 1-0, maar won over beide wedstrijden. Terwijl het team op de pitch vierde, deden ze bij Barça de gazonsproeiers aan. Een onsportief en flauw gebaar dat alles wat Mourinho over de ploeg had gezegd, leek te bevestigen. Niet alleen haalde hij zijn gelijk, maar had hij ook aangetoond dat zorgvuldigheid en een beetje geluk balbezit kunnen overtroeven en Guardiola en Barcelona kunnen verslaan.

Inter zou in de Champions League-finale vervolgens nog Bayern verslaan, dat toen geleid werd door Louis van Gaal. Een paar weken later werd Mourinho aangesteld als de trainer van Real Madrid en werd er een nieuwe, nog intensere fase ingezet in zijn rivaliteit met Guardiola.

Klik hier om de vorige artikels te ontdekken: 

Nr. 5 – Guardiola’s Barcelona vernedert Man Utd in Rome 
Nr. 4 – Ramos en Ronalod verpletteren Bayern 
Nr. 3 – Klopps Liverpool zorgt voor het mirakel tegen Barça