Het tweede Monument van april nadert met rasse schreden: zondag 13 april is het tijd voor Parijs-Roubaix. Na een oppermachtige zege in de Ronde van Vlaanderen wordt wereldkampioen Tadej Pogacar met argusogen gevolgd. Kan de Sloveen ook op de meedogenloze kasseien van Noord-Frankrijk zegevieren? Of grijpt Mathieu van der Poel voor de derde keer op rij de macht in de Vélodrome van Roubaix? Onze ogen dwalen vooral af naar onze landgenoot Wout van Aert, die op zoek gaat naar zijn gedroomde Monument.

Het parcours: klassiek geweld in de modder

De renners starten zoals steeds in Compiègne en werken een afstand van 259,2 kilometer af richting Roubaix. Na een aanloop van zowat 100 kilometer begint de helletocht met de eerste van dertig kasseistroken: Troisvilles à Inchy. Daarna volgt een spervuur aan kasseien, waarbij het Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre traditioneel het strijdtoneel vormen voor aanvallen, lekke banden en onverwachte wendingen. Vooral het Bos van Wallers blijft een scherprechter: slechte stenen, vallende renners die anderen hinderen en brute kracht bepalen wie nog meespeelt.

Na Camphin-en-Pévèle volgt Carrefour de l’Arbre, de laatste echte mogelijkheid om een kloof te slaan. Daarna rest nog 15 kilometer, met enkel nog de symbolische stroken richting de piste in Roubaix. De afgelopen drie jaar ging de overwinning telkens naar Nederland: Van Baarle (2022) en Van der Poel (2023, 2024).

Favorieten: kan Pogacar het ook op vlakke kasseien?

Mathieu van der Poel is ondanks zijn recente ziekte nog steeds topfavoriet. De Nederlander kent de kasseien als zijn broekzak en bewees al twee keer dat hij met een solo van ver Parijs-Roubaix naar zijn hand kan zetten. Zijn technische kwaliteiten als veldrijder én koersinzicht maken hem de te kloppen man.

Tadej Pogacar is echter dé naam waar iedereen op zal letten. Hij won afgelopen week voor de tweede keer de Ronde van Vlaanderen en imponeerde in de verkenning van Roubaix. Op de stroken van Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre reed hij tijden die niet moeten onderdoen voor die van Van Aert of Van der Poel. Pogacar heeft zich omringd met degelijke helpers en lijkt gemotiveerd om nog een monument toe te voegen aan zijn rijkgevulde palmares. Hij is geen typische kasseispecialist, maar z’n conditie en mentale kracht maken alles mogelijk.

Outsiders zijn er alvast ook genoeg. Onze landgenoot Wout van Aert, die zijn goede vorm terugvond in de Ronde, blijft moeilijk te doorgronden. Je weet niet of je de Wout uit Dwars door Vlaanderen krijgt, of uit de Ronde. Jasper Philipsen, Stefan Küng en Mads Pedersen – die na zijn zege in Gent-Wevelgem in topvorm verkeert – zijn renners die de harde koers omarmen. Pedersen in het bijzonder heeft bewezen dat hij over het uithoudingsvermogen en de durf beschikt om van ver aan te vallen. Philipsen kan dan weer rekenen op zijn sterke rit vorig jaar, waar hij tweede eindigde – één plek voor Mads Pedersen.

Ook Filippo Ganna, Jasper Stuyven en Biniam Girmay verdienen een vermelding. Vooral Ganna, met zijn onuitputtelijke motor, lijkt klaar om een stap hogerop te zetten. Wie zich echter te vroeg laat zien of in het Bos van Wallers te ver zit, is onherroepelijk verloren.

De Hel komt eraan

Zondag verwachten we regen in Noord-Frankrijk. Modderige kasseien maken van Parijs-Roubaix eerder een loterij dan een wielerwedstrijd: risico’s, pech en comebacks zijn niet weg te denken uit een natte rit over kasseien.

Parijs-Roubaix is geen koers die je zomaar wint. Je moet kunnen incasseren, doseren én op het juiste moment toeslaan. Wie er zondag de trofee met de kassei in ontvangst mag nemen? Dat ligt helemaal open. Mét modder op je gezicht, wat bloed aan je knie en een kassei in je armen middenin de Vélodrome – het is de droom van iedere wielrenner.

Parijs-Roubaix 2025: De Hel van het Noorden wacht

Het tweede Monument van april nadert met rasse schreden: zondag 13 april is het tijd voor Parijs-Roubaix. Na een oppermachtige zege in de Ronde van Vlaanderen wordt wereldkampioen Tadej Pogacar met argusogen gevolgd. Kan de Sloveen ook op de meedogenloze kasseien van Noord-Frankrijk zegevieren? Of grijpt Mathieu van der Poel voor de derde keer op rij de macht in de Vélodrome van Roubaix? Onze ogen dwalen vooral af naar onze landgenoot Wout van Aert, die op zoek gaat naar zijn gedroomde Monument.

Het parcours: klassiek geweld in de modder

De renners starten zoals steeds in Compiègne en werken een afstand van 259,2 kilometer af richting Roubaix. Na een aanloop van zowat 100 kilometer begint de helletocht met de eerste van dertig kasseistroken: Troisvilles à Inchy. Daarna volgt een spervuur aan kasseien, waarbij het Bos van Wallers, Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre traditioneel het strijdtoneel vormen voor aanvallen, lekke banden en onverwachte wendingen. Vooral het Bos van Wallers blijft een scherprechter: slechte stenen, vallende renners die anderen hinderen en brute kracht bepalen wie nog meespeelt.

Na Camphin-en-Pévèle volgt Carrefour de l’Arbre, de laatste echte mogelijkheid om een kloof te slaan. Daarna rest nog 15 kilometer, met enkel nog de symbolische stroken richting de piste in Roubaix. De afgelopen drie jaar ging de overwinning telkens naar Nederland: Van Baarle (2022) en Van der Poel (2023, 2024).

Favorieten: kan Pogacar het ook op vlakke kasseien?

Mathieu van der Poel is ondanks zijn recente ziekte nog steeds topfavoriet. De Nederlander kent de kasseien als zijn broekzak en bewees al twee keer dat hij met een solo van ver Parijs-Roubaix naar zijn hand kan zetten. Zijn technische kwaliteiten als veldrijder én koersinzicht maken hem de te kloppen man.

Tadej Pogacar is echter dé naam waar iedereen op zal letten. Hij won afgelopen week voor de tweede keer de Ronde van Vlaanderen en imponeerde in de verkenning van Roubaix. Op de stroken van Mons-en-Pévèle en Carrefour de l’Arbre reed hij tijden die niet moeten onderdoen voor die van Van Aert of Van der Poel. Pogacar heeft zich omringd met degelijke helpers en lijkt gemotiveerd om nog een monument toe te voegen aan zijn rijkgevulde palmares. Hij is geen typische kasseispecialist, maar z’n conditie en mentale kracht maken alles mogelijk.

Outsiders zijn er alvast ook genoeg. Onze landgenoot Wout van Aert, die zijn goede vorm terugvond in de Ronde, blijft moeilijk te doorgronden. Je weet niet of je de Wout uit Dwars door Vlaanderen krijgt, of uit de Ronde. Jasper Philipsen, Stefan Küng en Mads Pedersen – die na zijn zege in Gent-Wevelgem in topvorm verkeert – zijn renners die de harde koers omarmen. Pedersen in het bijzonder heeft bewezen dat hij over het uithoudingsvermogen en de durf beschikt om van ver aan te vallen. Philipsen kan dan weer rekenen op zijn sterke rit vorig jaar, waar hij tweede eindigde – één plek voor Mads Pedersen.

Ook Filippo Ganna, Jasper Stuyven en Biniam Girmay verdienen een vermelding. Vooral Ganna, met zijn onuitputtelijke motor, lijkt klaar om een stap hogerop te zetten. Wie zich echter te vroeg laat zien of in het Bos van Wallers te ver zit, is onherroepelijk verloren.

De Hel komt eraan

Zondag verwachten we regen in Noord-Frankrijk. Modderige kasseien maken van Parijs-Roubaix eerder een loterij dan een wielerwedstrijd: risico’s, pech en comebacks zijn niet weg te denken uit een natte rit over kasseien.

Parijs-Roubaix is geen koers die je zomaar wint. Je moet kunnen incasseren, doseren én op het juiste moment toeslaan. Wie er zondag de trofee met de kassei in ontvangst mag nemen? Dat ligt helemaal open. Mét modder op je gezicht, wat bloed aan je knie en een kassei in je armen middenin de Vélodrome – het is de droom van iedere wielrenner.